Phenquestions
Python to wszechstronny język programowania, który umożliwia wykonywanie niemal każdego rodzaju zadań obliczeniowych. Wbudowane moduły, funkcje i słowa kluczowe w Pythonie mogą być niezwykle pomocne programistom przy wykonywaniu różnych zadań.
Na zapewniać instrukcja jest wbudowaną instrukcją lub słowem kluczowym w Pythonie używanym do debugowania kodu. Jest to rodzaj czeku, który testuje funkcjonalność Twojego kodu. Instrukcja Assert działa jak wyrażenie logiczne, sprawdzające, czy dany warunek jest prawdziwy czy fałszywy. Jeśli dany warunek jest spełniony, nic się nie dzieje i wykonywany jest kolejny wiersz kodu. Jeśli dany warunek jest fałszywy, to instrukcja attach zatrzymuje wykonywanie programu i wypisuje błąd. Instrukcja ASS działa tak, jak podnieść słowo kluczowe i wypisuje wyjątek, gdy dany warunek jest fałszywy. Wyjątek zgłoszony przez instrukcję Assertion nazywa się również AssertionError. W tym artykule pokrótce omówiono instrukcję asercji w Pythonie z kilkoma przykładami.
Składnia
Składnia użycia instrukcji attach jest następująca:
zapewniaćWydrukowanie wiadomości z instrukcją attach jest opcjonalne. W przypadku instrukcji message składnia instrukcji asercji jest następująca:
zapewniaćPrzykłady
Teraz omówimy kilka przykładów, aby zrozumieć użycie instrukcji asercji. Wykonując operację dzielenia należy pamiętać, że dzielnik nie jest równy zero. Jeśli dzielnik wynosi zero, program podniesie błąd „ZeroDivisionError.„Możemy wstawić oświadczenie, aby sprawdzić, czy dzielnik nie jest równy zero. Zaimplementujemy to w skrypcie Pythona.
#deklarowanie pierwszej zmiennej liczbowejliczba1= 10
#deklarowanie drugiej zmiennej liczbowej
liczba2 =0
# przy użyciu instrukcji asercji
potwierdź num2!=0, "Dzielnik wynosi zero"
Wynik
Wraz z instrukcją asercji zastosowaliśmy warunek, że liczba2 (dzielnik) nie powinna być równa zero. Podany warunek jest fałszywy, ponieważ wartość num2 jest równa zero. Interpreter Pythona zgłasza błąd asercji, że „Dzielnik wynosi zero”.”
Następnie zmienimy wartość num2 i wykonamy nasz program. W tym przykładzie, stwierdzenie Assercie jest teraz prawdziwe. Więc w tym przypadku nic się nie stanie. Wyrażenie attach zostanie pominięte, a następny wiersz zostanie wykonany.
#deklarowanie pierwszej zmiennej liczbowejliczba1= 10
#deklarowanie drugiej zmiennej liczbowej
liczba2 =10
# przy użyciu instrukcji asercji
potwierdź num2!=0, "Dzielnik wynosi zero"
print("Wynik to:",num1/num2)
Wynik
Na wyjściu widać, że instrukcja ASS jest pominięta i wykonywany jest następny wiersz kodu.
val ="Podpowiedź do Linuksa"
#wstawianie oświadczenia asercyjnego
# Warunek jest nieprawdziwy, zostanie wykonana instrukcja assert
potwierdź wartość!="LinuxHint", "Warunek jest fałszywy"
Wynik
Powyższy przykład można zrobić również w inny sposób. Spróbujmy w inny sposób.
#deklarowanie zmiennej łańcuchowejval = "cześć"
#wstawianie oświadczenia asercyjnego
# Warunek jest nieprawdziwy, zostanie wykonana instrukcja ASSERT
attach val=="LinuxHint", "Wartość zmiennej nie jest równa LinuxHint"
Wartość zmiennej val to „cześć.”Oznacza to, że warunek nie jest spełniony, a program wykona instrukcję asercji.
Wynik
Wniosek
Instrukcja Assert jest wbudowaną instrukcją w Pythonie, która umożliwia debugowanie kodu. Wyrażenie attach przyjmuje warunek i opcjonalny komunikat. Sprawdza stan danego oświadczenia. Jeśli warunek jest spełniony, nic się nie dzieje i wykonywany jest kolejny wiersz kodu. Jeśli warunek jest fałszywy, instrukcja attach wygeneruje błąd AssertionError. W tym artykule szczegółowo wyjaśniono stwierdzenie asercji na kilku prostych przykładach.
