Phenquestions
W systemie jest mnóstwo opcji kopiowania i wklejania, prawda? Prawie wszystkie z nich wykonywane są za pomocą „cp”. To bardzo uproszczone narzędzie o uproszczonym użyciu. Jest jednak kilka interesujących zastrzeżeń, o których musisz wiedzieć.
Bez zbędnych ceregieli sprawdźmy użycie „cp” w Linuksie. Zademonstruję użycie w Manjaro Linux - niesamowitej dystrybucji Linuksa opartej na Arch Linux. Dowiedz się, jak zainstalować Manjaro Linux.
W przypadku dowolnego narzędzia dla systemu Linux chciałbym rozpocząć mój przewodnik od następującego.
który cp?„który” pokazuje pełną ścieżkę plików wykonywalnych, które obowiązywałyby, gdyby polecenie zostało uruchomione. W takim przypadku za każdym razem, gdy uruchamiany jest „cp”, zostanie uruchomiony z katalogu „/usr/bin”.
użycie cp
„cp” używa następującej struktury poleceń do wszystkich swoich działań.
cpNa przykład skopiujmy demo zip do katalogu „DestinationFolder”.
cp 1.zip folder docelowy/
Aby zweryfikować wynik, sprawdź katalog docelowy.
cd Folder docelowy/ls
„cp” może również utworzyć duplikat tego samego pliku. Jednak nazwa miejsca docelowego musi być inna niż oryginalna. Co więcej, nie może być żadnego innego pliku o podobnej nazwie. W przeciwnym razie „cp” spróbuje nadpisać istniejący plik.
cp 1.zip 1_kopia.zamek błyskawiczny
Kopiowanie katalogu
„cp” może również kopiować katalogi. Obowiązują jednak podobne zasady kopiowania plików. Miejsce docelowe musi mieć unikalną nazwę. W przeciwnym razie dane zostaną nadpisane.
cp -r Folder Docelowy/ Folder Docelowy_kopia/
Flaga „-r” zapewnia, że jeśli „cp” znajdzie się w dowolnym katalogu, zostanie on również skopiowany. W przeciwnym razie „cp” nie zaakceptuje kopiowania katalogu.
Ponownie, w takiej sytuacji obowiązuje kilka innych zasad. W powyższym przykładzie katalog docelowy „DestinationFolder_copy” nie istniał, więc „cp” go utworzył. Jeśli jednak źródło zawiera 2 lub więcej katalogów w tym samym czasie, miejsce docelowe musi istnieć. W przeciwnym razie kopia się nie powiedzie.
Sprawdź wynik.
drzewo DestinationFolder_copy2/
Kopiowanie wielu plików
Używając „cp” możesz również skopiować kilka plików jednocześnie. Jednak miejscem docelowym musi być katalog.
cp *.zip folder docelowy
Tryb szczegółowy
Jest to bardzo przydatne, jeśli pracujesz z dużą liczbą plików lub pliki są bardzo duże.
cp --pełny plik.txt Folder docelowy/
Teraz będę kopiować kilka plików w trybie szczegółowym. Ta funkcja może być również łączona z innymi flagami „cp”.
cp --verbose * Folder docelowy/
Kopiowanie interaktywne
Jeśli nie masz pewności, czy istnieje zduplikowany plik lub plik o tej samej nazwie, ta opcja jest wyjątkowo przydatna. Za każdym razem, gdy „cp” stanie w obliczu konfliktu, poprosi o Twój monit. Zastąpi plik tylko wtedy, gdy pozwolisz. W przeciwnym razie plik zostanie pominięty.
Na przykład „DestinationFolder” zawiera już wszystkie pliki demo. Spróbujmy teraz skopiować je ponownie w trybie interaktywnym.
cp --verbose -i *.zip folder docelowy
Jak pokazano w przykładzie, są 2 odpowiedzi: „y” dla Tak (rozpocznij nadpisywanie) i „n” dla Nie (pomiń plik).
Zachowywanie atrybutów plików
Każdy plik w systemie Linux zawiera mnóstwo dodatkowych informacji, na przykład uprawnienia do pliku, czas ostatniej modyfikacji i dostępu do pliku oraz inne. W większości przypadków to naprawdę nie ma znaczenia. Jednak w niektórych wrażliwy scenariusze, to może mieć duże znaczenie.
Ilekroć „cp” kopiuje plik, kopiuje tylko dane, a nie te „atrybuty”. Zróbmy demo na żywo.
Najpierw sprawdźmy atrybut pliku „1.plik zip.
ls -l 1.zamek błyskawiczny
Teraz skopiuj go do „DestinationFolder” i ponownie sprawdź jego atrybuty.
cp – gadatliwy 1.zip folder docelowy/
Sprawdź atrybuty.
ls -l Folder docelowy/1.zamek błyskawiczny
Jest to normalny plik utworzony, dlatego większość atrybutów pozostaje taka sama. Jedyną zauważalną zmianą jest czas utworzenia pliku(ów). W przypadku innych plików krytycznych dla systemu ogromną rolę odgrywają różne atrybuty. Zobaczymy też demo.
Aby zachować te same atrybuty, użyj flagi „-p”.
cp -p --pełny 1.zip folder docelowy/1.zamek błyskawiczny
Teraz nadszedł czas, aby zobaczyć demo z plikiem systemowym. Czy ktoś pamięta Vima? To jeden z najlepszych edytorów tekstu, którego każdy powinien się nauczyć. Pomimo tego, że jest wiekowy, może zaoferować prawie każdą „nowoczesną” funkcję edytora tekstu, dzięki niesamowitemu vimrc. Dowiedz się więcej o vimrc.
Sprawdźmy system vimrc. Jego oryginalne atrybuty są następujące.
ls -l /etc/vimrc
Skopiuj go do „DestinationFolder” i zobacz zmiany w atrybutach.
cp --verbose /etc/vimrc ~/Pulpit/Folder docelowy/
Prawie wszystko się zmieniło, prawda? Teraz użyj flagi „-p”, aby zachować każdy atrybut. Tym razem potrzebujemy dostępu „sudo”.
sudo cp --verbose -p /etc/vimrc ~/Pulpit/Folder docelowy/
Voila! Teraz wszystko jest takie samo!
Kopia zapasowa „cp”
To naprawdę przydatna funkcja. Jeśli zamierzasz skopiować pliki o podobnej nazwie, domyślnym zachowaniem „cp” jest nadpisanie istniejącego. Jednak dzięki tej opcji „cp” utworzy kopię zapasową pliku będącego w konflikcie pod inną nazwą i zakończy proces.
Na przykład skopiujmy 1.zapakuj w „DestinationFolder” z włączoną kopią zapasową.
cp -b 1.zip folder docelowy/
Pozwoliłem „cp” nadpisać istniejący 1.zip, ale zamiast tego utworzył kopię zapasową już istniejącego pliku z ~ na końcu.
Wymuś kopię
W niektórych sytuacjach „cp” może mieć problem z zapisaniem pliku do miejsca docelowego z powodu problemów z uprawnieniami. W takim przypadku należy użyć flagi „-f”. Ta flaga wymusza na „cp” usunięcie najpierw pliku docelowego i skopiowanie zawartości ze źródła.
Bądź jednak ostrożny; jeśli wykonujesz tę czynność na dowolnym krytycznym pliku, takim jak ważna konfiguracja systemu, może to spowodować duży problem. Używaj go ostrożnie.
cp -fKońcowe przemyślenia
Istnieje wiele sposobów używania „cp”. To nie jedyne użycie „cp”. Jeśli jesteś zainteresowany dalszą dogłębną wiedzą na ten temat, zajrzyj na strony podręcznika i informacje!
mężczyzna cp
Cieszyć się!
