Jawa

Samouczek konstruktora Java

Samouczek konstruktora Java
Narzędzie konstruktora jest bardzo ważną i użyteczną metodą wykorzystywaną do programowania obiektowego. Deklaracja konstruktora dla dowolnej klasy nie jest obowiązkowa, a narzędzie to służy głównie do inicjalizacji obiektu klasy w momencie tworzenia obiektu. Konstruktor nie działa jak inne normalne metody. Zamiast tego narzędzie konstruktora jest wywoływane automatycznie po zadeklarowaniu obiektu i przydziela lokalizację pamięci dla obiektu. Ten samouczek pokaże Ci, jak różne typy konstruktorów zdefiniowanych przez użytkownika mogą być implementowane i używane w programowaniu klas Java.

Cechy Konstruktora

  1. Nazwa konstruktora musi być taka sama jak nazwa klasy.
  2. Typ zwrotu jest nieważny.
  3. Konstruktor nie może być statyczny, abstrakcyjny i ostateczny.

Rodzaje konstruktorów

  1. Domyślna
  2. Bezparametrowe
  3. Sparametryzowany

1. Konstruktor domyślny

Domyślny konstruktor jest tworzony przez kompilator Java, gdy koder nie deklaruje żadnego konstruktora dla klasy i ten konstruktor nie zawiera żadnego argumentu. Plik Java nie zawiera żadnego kodu dla domyślnego konstruktora. Domyślny kod konstruktora jest tworzony w czasie kompilacji kodu Java i jest przechowywany w .klasa plik.

2. Konstruktor bez parametrów

Gdy konstruktor jest zadeklarowany bez żadnego parametru ani argumentu, nazywa się go konstruktorem bez parametrów. Konstruktor bez parametrów działa jak konstruktor domyślny i ten konstruktor może zawierać instrukcje lub może być pusty.

3. Sparametryzowany Konstruktor

Gdy dowolny konstruktor jest zadeklarowany z jednym lub większą liczbą parametrów, nazywa się go konstruktorem sparametryzowanym. Wartości parametrów konstruktora są przekazywane w momencie tworzenia obiektu.

Przykład 1: Tworzenie konstruktora bez parametrów

Poniższy kod pokazuje, jak używać konstruktora bez parametrów. Wspomnieliśmy wcześniej, że nazwa metody konstruktora będzie taka sama jak nazwa klasy. Tutaj nazwa klasy to „con1,' więc nazwa konstruktora bez parametrów to 'con1().' Dwie zmienne klasy 'Nazwa' i 'wiek,'są zadeklarowane tutaj. W momencie deklarowania zmiennej obiektu 'obiekt,' zostanie wywołany konstruktor i wypisana zostanie konkretna wiadomość. Następnie dwie wartości są przypisywane do zmiennych klasy i są później drukowane za pomocą „obj” obiekt.

public class con1
//deklaruj zmienne
Nazwa ciągu;
wiek;
//Konstruktor bez parametrów
con1()
System.na zewnątrz.println("Konstruktor nazywa się.”);
//Zainicjuj zmienne
imię = "Fahim Reza";
wiek = 30 lat;

//metoda main()
public static void main(String[] args)
//Utwórz obiekt
con1 obj = nowy con1();
//Wydrukuj wartości właściwości obiektu
System.na zewnątrz.print("Wiek " + obj.nazwa + " to " + obj.wiek);

Wynik:

Poniższy obraz przedstawia dane wyjściowe kodu. Konstruktor jest wywoływany w momencie tworzenia obiektu i komunikat „Konstruktor nazywa się”jest drukowany. Wartości 'Nazwa' i 'wiek' są przypisane wewnątrz konstruktora. Wartości tych zmiennych są drukowane później.

Przykład 2: Utwórz konstruktor sparametryzowany

Poniższy kod obliczy łączną pensję pracownika na podstawie wynagrodzenia podstawowego i wydrukuje inne informacje tego pracownika obok obliczonego wynagrodzenia. Tutaj zadeklarowanych jest siedem zmiennych klas. Konstruktor o nazwie 'con2(),'ma trzy parametry. Pierwsze dwa parametry przyjmą wartości ciągu w 'Nazwa' i 'Poczta', a trzeci parametr przyjmie wartość liczbową w 'podstawowy'parametr. Wartości tych parametrów zostaną przekazane w momencie tworzenia obiektu. Konstruktor zainicjuje zmienne klasy tymi wartościami i obliczy inne wartości na podstawie wartości 'podstawowy„parametr”. Następnie zostanie wydrukowane imię i nazwisko, stanowisko oraz wynagrodzenie pracownika.

public class con2
//Zadeklaruj zmienne
Nazwa ciągu;
Post sznurkowy;
int Podstawowy;
podwójne HouseRent;
podwójne Medyczne;
podwójny transport;
podwójne wynagrodzenie;
//Sparametryzowany konstruktor
con2(String name, String post, int basic)
to.imię = imię;
to.post = post;
to.Podstawowy = podstawowy;
to.Wynajem domu = podstawowy*0.3;
to.Medyczny = podstawowy*0.2;
to.Transport = podstawowy*0.1;
Wynagrodzenie = podstawowe + HouseRent + Medical + Transport;

//metoda main()
public static void main(String[] args)
//Utwórz obiekt
con2 obj = nowy con2("Mir Sabbir","Księgowy",65000);
//Wydrukuj wartości właściwości obiektu
System.na zewnątrz.print("Nazwa pracownika: " + obj.nazwa + "\n" + "Wpis: "+ obj.Poczta +
"\n" + "Wynagrodzenie: TK "+ obj.Wynagrodzenie);

Wynik:

Poniższy obraz przedstawia dane wyjściowe kodu. W tym miejscu w oświadczeniu o utworzeniu obiektu podane jest imię i nazwisko pracownika, stanowisko oraz wynagrodzenie zasadnicze. Całkowite wynagrodzenie, imię i nazwisko oraz stanowisko są wydrukowane tutaj.

Przykład 3: Utwórz łańcuch konstruktorów

Ważne jest, aby wiedzieć o funkcji dziedziczenia programowania obiektowego, aby zrozumieć koncepcję tworzenia łańcuchów konstruktorów. Kiedy nowa klasa jest tworzona przez dziedziczenie innej klasy, nazywa się to dziedziczeniem. W takim przypadku wszystkie właściwości klasy nadrzędnej lub bazowej są dostępne z klasy podrzędnej lub pochodnej. Kiedy tworzony jest obiekt klasy potomnej, automatycznie wywołuje konstruktor klasy nadrzędnej przed wywołaniem własnego konstruktora. „Wspaniały()' metoda jest używana w innych językach do wywołania konstruktora nadrzędnego, ale kompilator Java wywołuje tę metodę automatycznie. Używanie konstruktorów w ten sposób nazywa się łączeniem konstruktorów, a proces ten jest pokazany w tym przykładzie. Tutaj nazwa klasy nadrzędnej to „rodzic' a nazwa klasy podrzędnej to 'con3.' Istnieje inna metoda o nazwie 'połączyć()' w klasie potomnej, która łączy wartości przypisane w konstruktorze nadrzędnym i potomnym.

rodzic klasowy
//Zadeklaruj zmienną
strVal;
//Konstruktor nadrzędny
rodzic()
System.na zewnątrz.println("Konstruktor nadrzędny jest wywoływany");
strVal = "Lubię";


public class con3 rozszerza rodzica
//Zadeklaruj zmienną
Ciąg childStrVal;
//Konstruktor dziecka
con3()
System.na zewnątrz.println("Konstruktor podrzędny jest wywoływany");
childStrVal = strVal + "Programowanie Java";

//Kolejna metoda łączenia ciągów
Łączenie ciągów()

zwróć to.childStrVal;

//metoda main()
public static void main(String[] args)
//Utwórz obiekt
con3 obj = nowy con3();
//Wydrukuj wartości właściwości obiektu
System.na zewnątrz.drukuj(obj.połączyć());

Wynik:

Poniższy obraz przedstawia dane wyjściowe kodu. Pierwsza wiadomość jest wypisywana z konstruktora nadrzędnego, podczas gdy druga wiadomość jest wypisywana z konstruktora potomnego. Ostatnia wiadomość jest drukowana przez wywołanie 'połączyć()' metoda.

Wniosek

Pojęcie konstruktora i zastosowania różnych konstruktorów są wyjaśnione w tym samouczku za pomocą prostych przykładów kodu Java dla początkujących użytkowników. Mamy nadzieję, że te przykłady pomogły ci zrozumieć podstawy konstruktora Java.

How to reverse Mouse and Touchpads scrolling direction in Windows 10
Mouse and Touchpads not only make computing easy but more efficient and less time-consuming. We cannot imagine a life without these devices, but still...
How to change Mouse pointer and cursor size, color & scheme on Windows 10
The mouse pointer and cursor in Windows 10 are very important aspects of the operating system. This can be said for other operating systems as well, s...
Gry Darmowe i otwarte silniki gier do tworzenia gier na Linuksa
Darmowe i otwarte silniki gier do tworzenia gier na Linuksa
Ten artykuł zawiera listę darmowych i otwartych silników gier, których można używać do tworzenia gier 2D i 3D w systemie Linux. Istnieje wiele takich ...