Phenquestions
Zainteresowany przetestowaniem nowej dystrybucji? Zamiast instalować go w bieżącym systemie, najpierw wypróbuj system za pomocą VirtualBox. Potrzebujesz mieć wiele systemów operacyjnych uruchomionych w tym samym czasie? VirtualBox Cię chroni. Prawie wszystkie aspekty maszyny wirtualnej można dostosować.
Ten przewodnik pokazuje, jak zainstalować i używać VirtualBox w Ubuntu 20.04.
VirtualBox w Ubuntu
Istnieje kilka sposobów na zainstalowanie VirtualBox w Ubuntu 20.04. Najprostszym sposobem zainstalowania VirtualBox jest pobranie go bezpośrednio z repozytoriów oprogramowania Ubuntu. Jedynym problemem związanym z tą metodą jest to, że możesz nie uzyskać najnowszej wersji VirtualBox.
Możliwe jest również wykonanie ręcznej instalacji VirtualBox. Możesz pobrać oficjalny pakiet VirtualBox DEB dla Debiana/Ubuntu i zainstalować go za pomocą APT. Minusem tego podejścia jest konieczność ręcznej aktualizacji VirtualBox po wydaniu nowej wersji. Można to obejść, dodając repozytorium Oracle.
Wreszcie możesz zainstalować VirtualBox bezpośrednio z kodu źródłowego. Ta metoda pozwala zbudować VirtualBox ze źródła, ale może być dłuższym i bardziej złożonym procesem. Instalacja VirtualBox za pomocą tej metody nie jest zalecana, ponieważ będziesz musiał wykonać ją ponownie, aby zaktualizować VirtualBox, ale ta metoda może być używana przez zaawansowanych użytkowników, którzy lubią budować programy z kodu źródłowego.
Zacznijmy!
Zainstaluj VirtualBox z repozytorium Ubuntu
Jest to domyślna metoda instalacji VirtualBox. Wszystko, co musisz zrobić, to powiedzieć APT, aby pobrał pakiet VirtualBox z domyślnego repozytorium Ubuntu.
Uruchom terminal i uruchom następujące polecenie:
$ sudo apt aktualizacja && sudo apt zainstaluj virtualbox virtualbox-ext-pack -y
Po wyświetleniu monitu o konfigurację virtualbox-ext-pack wybierz „Ok.”
Zaakceptuj licencję VirtualBox PUEL.
Pakiet virtualbox-ext-pack automatycznie pobierze i zainstaluje pakiet rozszerzeń VirtualBox.
Zainstaluj VirtualBox z repozytorium Oracle
Ta metoda jest przydatna, jeśli potrzebujesz najnowszej wersji VirtualBox. Aby to zadziałało, należy przeprowadzić jednorazową konfigurację repozytorium Oracle. Potem APT poradzi sobie z resztą.
Odpal terminal. Upewnij się, że masz wget zainstalowany.
$ sudo apt update && sudo apt install wget -y
Chwyć i dodaj klucze GPG repozytorium Oracle VirtualBox.
$ wget -q https://www.wirtualna skrzynka.org/download/oracle_vbox_2016.asc -O- |sudo apt-key add -
| sudo apt-key add -
Teraz dodaj repozytorium.
$ sudo add-apt-repository "deb [arch=amd64] http://download.wirtualna skrzynka.organizacja/virtualbox/debian $(lsb_release -cs) contrib"
Zaktualizuj pamięć podręczną APT.
$ sudo apt aktualizacja
Na koniec zainstaluj VirtualBox. W chwili pisania tego artykułu najnowsza wersja VirtualBox to v6.1.12.
$ sudo apt install virtualbox-6.1
Zainstaluj VirtualBox z kodu źródłowego
Kod źródłowy VirtualBox jest dostępny za darmo. Pozwala to na ręczne zbudowanie VirtualBox ze źródła. Jest to stosunkowo długi i złożony proces, który wymaga większych zasobów sprzętowych i wysiłku. Instalacja VirtualBox za pomocą tej metody nie jest zalecana, ponieważ będziesz musiał wykonać ją ponownie, aby zaktualizować VirtualBox. Pełne informacje na temat budowania VirtualBox w systemie Linux można znaleźć na stronie wiki VirtualBox.
Najpierw zainstaluj zależności kompilacji.
$ sudo apt install \$ acpica-tools chrpath doxygen g++-multilib libasound2-dev libcap-dev \
$ libcurl4-openssl-dev libdevmapper-dev libidl-dev libopus-dev libpam0g-dev \
$ libpulse-dev libqt5opengl5-dev libqt5x11extras5-dev libsdl1.2-dev libsdl-ttf2dev.0-dev \
$ libssl-dev libvpx-dev libxcursor-dev libxinerama-dev libxml2-dev libxml2-utils \
$ libxmu-dev libxrandr-dev make nasm python3-dev python-dev qttools5-dev-tools \
$ texlive texlive-fonts-extra texlive-latex-extra unzip xsltproc \
$ default-jdk libstdc++5 libxslt1-dev linux-kernel-headers makeself \
$ mesa-common-dev subversion yasm zlib1g-dev
Poniższe zależności kompilacji powinny być również zainstalowane, jeśli używasz 64-bitowej wersji Ubuntu.
$ sudo apt zainstaluj lib32z1 libc6-dev-i386 lib32gcc1 lib32stdc++6
W przypadku hackowania Pythona rozważ zainstalowanie również następujących pakietów.
$ sudo apt install pylint python3-psycopg2 python3-willow python-pil
Budowanie VirtualBox na 64-bitowym systemie hosta nadal wymaga wszystkich 32-bitowych bibliotek i narzędzi do budowania. W przypadku 64-bitowej wersji Ubuntu brakuje kilku bibliotek współdzielonych. Uruchom następujące polecenie, aby to naprawić.
$ sudo ln -s libX11.więc.6 /usr/lib32/libX11.więc
Pobierz najnowszy kod źródłowy VirtualBox tutaj.
Rozpakuj skompresowane archiwum.
$ tar -xvf VirtualBox-6.1.12a.smoła.bz2
Zmień bieżący katalog na wyodrębnione źródło i uruchom skrypt konfiguracyjny. Pamiętaj, że flaga „-disable-hardening” nie powinna być używana, jeśli zamierzasz redystrybuować lub używać kompilacji do produkcji.
$ ./configure --disable-hardening
Załaduj skrypt konfiguracji środowiska.
$ źródło ./env.cii
Nadszedł wreszcie czas na zbudowanie VirtualBox. Uruchom następujące polecenie, aby zbudować pakiet wersji VirtualBox.
$ kmk wszystko
Jeśli kompilacja nie została utwardzona, VirtualBox można uruchomić z „out/linux.amd64/release/bin” w katalogu z kodem źródłowym. Jednak najpierw należy zbudować i zainstalować moduły jądra VirtualBox. Aby to zrobić, wprowadź następujący kod.
$ cd out/linux.amd64/release/bin/src
Załaduj moduły.
$ modprobe vboxdrvNa koniec uruchom VirtualBox.
$ ./Skrzynka wirtualnaKorzystanie z VirtualBox
VirtualBox jest bardzo przyjazny dla użytkownika. Wszystkie jego funkcje są proste, ale VirtualBox oferuje pełną kontrolę nad prawie każdym aspektem maszyny wirtualnej. Tutaj sprawdzimy, jak stworzyć i uruchomić maszynę wirtualną VirtualBox.
Przed utworzeniem maszyny wirtualnej zainstaluj pakiet rozszerzeń VirtualBox. Pobierz go ze strony pobierania VirtualBox tutaj.
Po pobraniu pakietu zainstaluj pakiet za pomocą następującego polecenia.
$ sudo VBoxManage extpack zainstaluj Oracle_VM_VirtualBox_Extension_Pack-6.1.12.vbox-extpack
Instalacja poprosi o zawarcie umowy licencyjnej PUEL. Wpisz „y”, aby kontynuować.
Instalacja powinna zakończyć się bez żadnych problemów.
Nadszedł czas na stworzenie maszyny wirtualnej. Uruchom VirtualBox.
Kliknij „Nowy”, aby utworzyć nową maszynę wirtualną.
Nadaj nowej maszynie wirtualnej odpowiednią nazwę. W tym przykładzie stworzę wirtualną maszynę Ubuntu, więc wybiorę „Typ” jako „Linux” i „Wersję” jako „Ubuntu_64.”
Następnie przypisz ilość pamięci RAM, którą ma zająć maszyna wirtualna. Zaleca się przydzielenie 4 GB pamięci RAM.
VirtualBox poprosi o utworzenie pliku na dysku twardym dla maszyny wirtualnej. Plik będzie działał jako pamięć fizyczna. Wybierz „Utwórz teraz wirtualny dysk twardy.”
Zostaniesz zapytany o typ pliku wirtualnego dysku twardego. Dla większości format VDI będzie więcej niż wystarczający.
VirtualBox zapyta, w jaki sposób zostanie utworzony plik wirtualnej pamięci. W przypadku wybrania opcji „Przydzielone dynamicznie” plik pamięci będzie się powiększał, gdy będzie częściej używany. W przypadku wybrania opcji „Stały rozmiar” plik będzie wykorzystywać maksymalną ilość miejsca na dysku fizycznym. Zaletą drugiej opcji jest to, że zapewnia większą wydajność maszyny wirtualnej virtual.
Wybierz rozmiar i lokalizację pliku wirtualnego dysku twardego.
Maszyna wirtualna jest teraz gotowa do uruchomienia! Musisz mieć pod ręką plik obrazu Ubuntu, ponieważ komputer poprosi o urządzenie rozruchowe/obraz. Do końca instalacji zapoznaj się z tym niesamowitym przewodnikiem, jak zainstalować Ubuntu 20.04 na VirtualBox tutaj.
Końcowe przemyślenia
Dostępnych jest wiele opcji dostosowywania zachowania VirtualBox i maszyn wirtualnych. Zapraszam do zapoznania się z nimi. Dostępnych jest wiele materiałów online na temat korzystania z VirtualBox w pełnym zakresie.
Cieszyć się!
