Jak korzystać z modułu Ansible Ping

Aby wykonać automatyczne zadanie na zdalnym hoście za pomocą Ansible, konieczne jest wypełnienie i praca z określonymi zmiennymi, zgodnie z oczekiwaniami. Na przykład tego typu zadanie jest konieczne, aby umieścić zdalny host w trybie online, zezwolić na logowanie i uprawnienia użytkownika oraz skonfigurować środowisko Python.

Możliwe jest połączenie SSH ze zdalnym hostem i sprawdzenie, czy host spełnia wszystkie kryteria. Jednak jako narzędzie automatyzacji, Ansible zapewnia moduły, które pozwalają wykonywać te żmudne, czasochłonne zadania w jednej linii poleceń.

Ten samouczek pokazuje, jak używać wbudowanego modułu ping Ansible do wykonywania różnych zestawów zmiennych na zdalnych hostach. Żądanie ping Ansible jest prostym, ale użytecznym narzędziem, którego można użyć do przetestowania dostępności i praktyczności zdalnych hostów.

Teraz przyjrzymy się bliżej, jak działa ping Ansible.

UWAGA: Ta sekcja jest nieco teoretyczna. Jeśli potrzebujesz tylko części technicznej artykułu, możesz pominąć tę sekcję. Mimo to zalecamy przeczytanie tej sekcji, ponieważ zawiera ona przydatne informacje i informacje na temat modułu ping.

Mając to na uwadze, przejdziemy teraz do wprowadzenia modułu ping.

Informacje o module Ansible ping

Żądanie ping Ansible sprawdza się na zdalnym hoście. Ten moduł sprawdza w szczególności:

• Czy zdalny host jest włączony i dostępny?.
• Czy w środowisku Pythona można z powodzeniem uruchomić wymagane podręczniki?.
• Login i uprawnienia użytkownika.

Po wysłaniu żądania ping do zdalnego hosta moduł zwraca wartość wskazującą, czy polecenie ping zakończyło się powodzeniem. Domyślnie moduł ping zwraca ciąg „pong” w przypadku powodzenia i wyjątek w przypadku niepowodzenia (jeśli określono).

PRO WSKAZÓWKA: Aby upewnić się, że podręczniki Ansible na docelowych zdalnych hostach nie ulegną awarii, użyj modułu ping, aby sprawdzić, czy wymagania są spełnione, i wykonuj zadania tylko wtedy, gdy uzyskano pomyślne dane wyjściowe.

Funkcje modułu Ansible ping

Moduł ping jest dość prosty, a poniżej znajduje się lista funkcji dostarczanych przez ten moduł:

• Nie jest to ping ICMP; jest to raczej mały moduł, który wymaga poprawnego środowiska Pythona na zdalnych hostach.
• Zdalne hosty Windows powinny zamiast tego używać modułu win_ping.
• Zapewnia moduł net_ping dla urządzeń sieciowych.
• Akceptuje tylko jeden parametr w celu zgłoszenia wyjątku.
• Używane domyślnie podczas wywoływania polecenia ansible w katalogu /usr/bin/ansible w celu weryfikacji uprawnień logowania i poprawnego środowiska Python.
• Zwraca ciąg 'pong' w przypadku sukcesu.

Jak korzystać z modułu Ansible ping

Przyjrzymy się teraz kilku przykładom wykorzystującym moduł ping Ansible.

Korzystanie z polecenia ping AD HOC

Najprostszym sposobem uruchomienia modułu Ansible ping jest uruchomienie prostego polecenia AD HOC w terminalu.

Polecenie AD HOC wygląda następująco:

ansible wszystko -m ping -v

Powyższe polecenie rozpoczyna się od wywołania Ansible, po którym następuje określony wzorzec hosta. W tym przypadku chcemy pingować „wszystkie” hosty. Następna część, „-m”, określa moduł, którego chcemy użyć. „-v” oznacza gadatliwy.

Po sukcesie otrzymasz wynik podobny do pokazanego poniżej:

Korzystanie z /etc/ansible/ansible.cfg jako plik konfiguracyjny 35.222.210.12
| SUKCES =>
"ansible_facts":
"discovered_interpreter_python": "/usr/bin/python" ,
„zmienione”: fałszywe,
"tenis stołowy"

Jeśli zdalne hosty są niedostępne (być może są w trybie offline), otrzymasz wynik podobny do pokazanego poniżej:

Korzystanie z /etc/ansible/ansible.cfg jako plik konfiguracyjny 35.222.210.12
| NIEOSIĄGALNY! =>
„zmienione”: fałszywe,
"msg": "Nie udało się połączyć z hostem przez ssh: ssh: połącz się z hostem 35.222.210.12 port 22: Przekroczono limit czasu połączenia",
„nieosiągalny”: prawda

Korzystanie z modułu ping w Playbooks

Możesz także użyć modułu ping w playbooku. W większości przypadków nie zbudujesz playbooka, który wykonuje tylko żądanie ping. Możesz jednak umieścić wszystkie zadania w warunkach żądania ping.

Rozważ następujący prosty poradnik:

- gospodarze: wszyscy
stać się: tak
zadania:
- świst

Możesz zauważyć, że w powyższym podręczniku umieściłem dyrektywę „zostań”. Nie jest to wymagane, ale spotkałem się z przypadkami, w których moduł ping nie działa u standardowego użytkownika. Możesz teraz uruchomić podręcznik i sprawdzić, czy serwer hosta spełnia wymagania dotyczące pomyślnej odpowiedzi „pong”.

ansible-playbook ping.Yml

Jeśli ping nie powiedzie się, otrzymasz następujący błąd „nieosiągalny”:

śmiertelny: [35.222.210.12]: NIEDOSTĘPNY! => "changed": false, "msg": "Nie udało się połączyć z hostem przez ssh: ssh: connect to host 35.222.210.12 port 22: Przekroczono limit czasu połączenia, „nieosiągalny”: prawda

Używanie wyjątku podbicia z modułem ping

Możesz również określić dane jako awarię, aby wywołać wyjątek. Zmienia to domyślny powrót z „ponga” na „awarię”.'

Rozważ następujący poradnik:

- gospodarze: wszyscy
stać się: tak
zadania:
- świst:
awaria: dane

Uruchomienie playbooka z wyjątkiem powinno zwrócić następującą wartość:

ansible-playbook ping_except.Yml

Wniosek

Ten samouczek pokazał Ci różnorodną użyteczność modułu ping. Chociaż ten moduł nie zawiera skomplikowanych parametrów, jak większość modułów Ansible, nadal zawiera potężne możliwości. Na przykład możesz użyć modułu ping, aby sprawdzić, czy błąd jest spowodowany brakującym środowiskiem Python i utworzyć zadanie instalacji wymaganego środowiska na zdalnym hoście.