Zaawansowana konfiguracja sieci w Debianie 10 (Buster)

W tym przewodniku zobaczymy różne sposoby konfiguracji różnych operacji sieciowych w systemie Debian. Chociaż ten przewodnik dotyczy systemu Debian, większość operacji powinna działać również na innych systemach opartych na Debianie, takich jak Ubuntu i inne systemy operacyjne Linux.

 1. Jeśli chcesz, możesz wydrukować adres IP określonego interfejsu lub urządzenia, wystarczy użyć poniższego polecenia:

$ adres ip pokaż enp0s8

tutaj enp0s8 to dowolny interfejs lub urządzenie. Konwencja nazewnictwa może się różnić w zależności od zastosowanego mechanizmu nazewnictwa.

2. Polecenia IP można również użyć do wyświetlenia statystyk wydajności sieci w następujący sposób:

$ ip -s  link pokaż enp0s8

Powyższe dane wyjściowe polecenia ujawniają liczbę pakietów przesłanych i odebranych, pakiety odrzucone oraz pakiet z błędami. Informacje te można wykorzystać do rozwiązywania problemów z siecią, takich jak brak pamięci, problemy z łącznością, przeciążenie pakietów itp.

3. Korzystanie z nmcli lub Narzędzie interfejsu wiersza poleceń Menedżera sieci utworzyć połączenie sieciowe DHCP

$ sudo nmcli con add con-name "MyCon1" wpisz ethernet ifname enp0s8

Powyższe polecenie utworzy nowe połączenie o nazwie „MyCon1” na urządzeniu enp0s8. Zobaczmy kilka szczegółów na temat tego polecenia:

• Konfiguracja tego połączenia będzie oparta na DHCP. Typ tego połączenia to Ethernet. Inne typy połączeń sieciowych to Wi-Fi, Bluetooth, Vlan, Bond, Team, Bridge itp.
• Argument con-name definiuje nazwę połączenia.
• Opcja ifname określa nazwę interfejsu lub urządzenia przypisanego do tego połączenia.

4. Aby utworzyć statyczne połączenie za pomocą nmcli, jako argument musimy podać adres IP i bramę

$ sudo nmcli con add con-name „MyCon2” wpisz ethernet ifname eth1 ip4 192.168.2.10/24 gw4 192.168.2.0

Aby aktywować połączenie, użyj następującego polecenia:

$ sudo nmcli z "MyCon2"

Aby zweryfikować nowe połączenie, uruchom:

$ nmcli con show -aktywne
$ adres ip pokaż enp0s3

5. Konfiguracja sieci za pomocą pliku interfejsów sieciowych

Plik /etc/network/interfaces zawiera definicje różnych konfiguracji interfejsów. Możemy dodać szczegóły konfiguracji, aby utworzyć nowe połączenie. Zobaczmy trochę ręcznej konfiguracji:

ja. Dodanie statycznego adresu IP:

1. Otwórz plik /etc/network/interfaces z uprawnieniami sudo:

$ sudo nano /etc/sieć/interfejsy

Teraz dodaj następujące wiersze:

auto  enp0s3
iface enp0s3 inet statyczne
adres  192.168.1.63
maska ​​sieci 255.255.255.0
brama 192.168.1.1

Możesz dodać tę konfigurację do pliku /etc/network/interfaces lub dodać ją do nowego pliku w /etc/network/interfaces.d katalog.

Po zmodyfikowaniu powyższego pliku zrestartujmy usługę sieciową, aby zmiany zaczęły obowiązywać:

$ sudo systemctl zrestartuj sieć

Teraz przeładujemy ten interfejs, uruchamiając polecenie ifdown, a następnie ifup:

$ sudo ifdown enp0s3
$ sudo ifup enp0s3

Polecenia ifup i ifdown służą do zarządzania interfejsami zdefiniowanymi w tym pliku. Narzędzia te są bardzo pomocne podczas konfigurowania sieci z poziomu wiersza poleceń. Te polecenia można znaleźć w /sbin/ifup i /sbin/ifdown.

II. Dodawanie adresu DHCP:

Adres IP DHCP jest automatycznie przypisywany z puli adresów IP serwera DHCP.

Aby skonfigurować adres DHCP, wprowadź następujący wiersz do pliku /etc/network/interfaces i zapisz plik:

iface enp0s3 inet dhcp

Teraz uruchom ponownie usługę sieciową i ponownie uruchom polecenie ifdown i ifup jak powyżej:

$ sudo systemctl zrestartuj sieć
$ sudo ifdown enp0s3
$ sudo ifup enp0s3

Aby zweryfikować powyższą konfigurację sieci, użyj następującego polecenia „ip”, aby sprawdzić, czy interfejsy są wyświetlane z odpowiednimi adresami IP:

$ ip a | grep 'enp0s3'

Uwaga: DHCP Ip jest ogólnie dobry dla klientów, ale serwer zwykle działa na statycznym adresie IP.

6. Ustawianie nazwy hosta za pomocą polecenia „Sysctl”

Linux zapewnia sysctl narzędzie do wyświetlania i ustawiania nazwy hosta, jak pokazano poniżej:

i) Wyświetlanie nazwy hosta:

$ jądro sudo sysctl.nazwa hosta
jądro.nazwa hosta = debian

ii) Ustawianie nazwy hosta

$ jądro sudo sysctl.nazwa hosta= linuxhint

Teraz uruchom polecenie bash exec, aby zweryfikować nową nazwę hosta:

$ exec bash

Teraz, aby ta nazwa hosta była stała, będziemy musieli edytować pliki /etc/hosts i /etc/hostname, więc otwórz pliki i umieść tam nową nazwę hosta:

$ sudo nano /etc/hosts

$ sudo nano /etc/nazwa hosta

Od tego momentu powinieneś widzieć swoją nową nazwę hosta za każdym razem, gdy otwierasz nowy terminal.

7. Konfiguracja DNS

DNS lub usługa nazw domen to system nazewnictwa używany do tłumaczenia nazw domen na adresy sieciowe (IPv4 lub IPv6). Usługa DNS ma znacznie więcej możliwości niż zwykłe tłumaczenie nazw domen. Usługa DNS może działać zarówno w Internecie, jak i w sieci prywatnej.

Skonfigurujemy klienta do korzystania z określonego serwera dns. W poniższym przykładzie skonfigurujemy klienta do korzystania z serwera dns od 8.8.8.8. Otwórz plik /etc/resolv.conf i wprowadź w nim następujące zmiany:

$ sudo nano /etc/resolv.konf

Przejdź do wiersza zawierającego ciąg „nameserver” i dodaj adres IP serwera DNS(8.8.8.8) jak pokazano poniżej:

serwer nazw 8.8.8.8

8. Używanie wiązania w Debianie 10

Wiązanie to metoda, w której co najmniej dwa interfejsy są łączone w celu utworzenia nowego interfejsu logicznego. Ten powiązany interfejs sprawia, że ​​sieć jest bardziej niezawodna. W przypadku awarii łącza, drugie łącze automatycznie zrównoważy cały ruch sieciowy. Zwiększa to również dostępność sieci. Możesz spróbować połączyć interfejs bezprzewodowy z interfejsem kablowym. Jeśli z jakiegoś powodu kabel Ethernet jest odłączony lub nie działa, ruch sieciowy automatycznie zacznie przepływać przez interfejs bezprzewodowy.

Wskazówka: Możemy użyć wiązania, aby dodać wiele interfejsów sieciowych (NIC) z tym samym adresem IP.

Aby sprawdzić, czy wersja jądra Linuksa obsługuje wiązanie, użyj następującego polecenia:

$ sudo grep -i wiązanie /boot/config-$(uname -r)

Dane wyjściowe takie jak „CONFIG_BONDING=m” pokazują, że łączenie jest włączone jako moduł

Zobaczmy, jak zastosować wiązanie na dwóch interfejsach Ethernet, „eth1” i „eth2” w systemie Debian. Wykonaj poniższe kroki:

Krok 1. Zainstaluj pakiet ifenslave, aby skonfigurować wiązanie:

$ sudo apt install ifenslave

Krok 2.  Teraz obniż interfejs przed konfiguracją:

$ sudo ifdown enp0s3

Uwaga: Przed kontynuowaniem upewnij się, że modyfikowany interfejs nie jest używany; w przeciwnym razie zerwie połączenie sieciowe.

Krok 3. Utwórz nową konfigurację wiązania i nazwaj ją „bond1”. Aby to zrobić, otwórz domyślny plik konfiguracji sieci:

$ sudo nano /etc/sieć/interfejsy

Teraz dodaj następujące wiersze:

auto bond1
iface bond1 inet statyczny
adres 192.168.1.200
maska ​​sieci 255.255.255.0
brama 192.168.1.1
niewolnicy enp0s8
tryb wiązania 1
wiązanie-miimon 100
bond_downdelay 200
bond_updelay 200

Uruchom ponownie usługę sieciową

$ sudo systemctl zrestartuj sieć

Linux obsługuje różne tryby wiązania: balance-rr (tryb=0), aktywna kopia zapasowa (tryb = 1), równowaga-xor (tryb=2), nadaj (tryb=3), 802.3ad (tryb=4), saldo-tlb (tryb=5), balans-alba (tryb=6). W tym przykładzie używamy trybu 1 lub aktywnej kopii zapasowej jako trybu wiązania.

Krok 4. Uruchom nowy powiązany interfejs (bond1) za pomocą polecenia ifup. Teraz sprawdź, czy działa:

$ sudo ifup bond1

Aby sprawdzić, czy interfejs powiązania został utworzony, uruchom następujące polecenie:

$ ip a | grep 'bond1'

lub

$ ifconfig bond1

9. Konfiguracja mostkowania w Debianie

Mostkowanie to najczęstszy sposób łączenia dwóch różnych sieci. Urządzenie pomostowe (sprzętowe) służy do łączenia dwóch różnych sieci organizacji, zwykle znajdujących się w różnych lokalizacjach. System Linux ma również możliwość tworzenia mostu między dwoma interfejsami posiadającymi różne sieci. W ten sposób możemy przepuszczać ruch między nimi.

Stwórzmy pomost między dwoma różnymi interfejsami, „eth0” i „eth1” w systemie Debian.

Krok 1. Zainstaluj narzędzie „brctl”, aby skonfigurować mostkowanie w systemie Debian:

$ sudo apt install bridge-utils

Krok 2. Uruchom następujące polecenie, aby uzyskać listę wszystkich interfejsów sieciowych dostępnych w twoim systemie:

$  ifconfig -a

Krok 3. utwórz nowy interfejs za pomocą narzędzia brtcl:

$ sudo brctl addbr br1

Spowoduje to utworzenie nowego wirtualnego interfejsu do połączenia między eth0 i eth1.

Krok 4. Teraz dodaj oba interfejsy do tego wirtualnego interfejsu.

$ sudo brctl addif br1 eth0 eth1

Krok 5. Aby ta konfiguracja była trwała, dodamy szczegóły nowego interfejsu do pliku /etc/network/interfaces.

i) Aby ustawić adres DHCP, skorzystaj z poniższych informacji

# Interfejs sieciowy pętli zwrotnej
auto lo
iface lo inet sprzężenie zwrotne
# Skonfiguruj interfejsy ręcznie, unikając konfliktów z, e,.sol., menedżer sieci
Instrukcja obsługi iface eth0 inet
Instrukcja obsługi iface eth1 inet
# Konfiguracja mostu
iface br0 inet dhcp
bridge_ports eth0 eth1

Teraz uruchom poniższe polecenie, aby uruchomić interfejs:

$ sudo ifup br1

ii) Aby ustawić statyczny adres IP, użyj następujących informacji following

# Interfejs sieciowy pętli zwrotnej
auto lo br1
iface lo inet sprzężenie zwrotne
# Skonfiguruj interfejsy ręcznie, unikając konfliktów z, e,.sol., menedżer sieci
Instrukcja obsługi iface eth0 inet
Instrukcja obsługi iface eth1 inet
# Konfiguracja mostu
iface br1 inet statyczny
bridge_ports eth0 eth1
adres 192.168.1.2
nadawanie 192.168.1.255
maska ​​sieci 255.255.255.0
brama 192.168.1.1

Teraz uruchom poniższe polecenie, aby uruchomić interfejs:

$ sudo ifup br1

Jeśli sieć nie działa po ponownym uruchomieniu, spróbuj usunąć /etc/network/interfaces.d/plik instalacyjny, aby naprawić problem fix.

10. Konfigurowanie sieci za pomocą narzędzi wiersza poleceń

i) Dodanie dodatkowego adresu IP do karty sieciowej:

Krok 1. Uruchom następujące polecenie, aby wyświetlić wszystkie dostępne interfejsy wraz z ich adresem IP:

$ sudo adres IP

lub

$ sudo ifconfig

Podczas uruchamiania „ifconfig” możesz napotkać błąd: „ifconfig: polecenie nie zostało znalezione”. Aby naprawić ten błąd, musimy zainstalować pakiet „net-tools”:

$ sudo apt install net-tools -y

Krok 2. Z danych wyjściowych powyższego polecenia możesz wybrać interfejs, na którym chcesz dodać dodatkowy adres IP. Dodajmy dodatkowy adres IP (10.0.2.65) do interfejsu enps03.

$ sudo ip addr dodaj 10.0.2.65/24 dev enp0s3

Krok 3. Sprawdź, czy adres IP został dodany do tego interfejsu:

$ ip a | grep "enpo3"

Powinieneś zobaczyć tutaj nowy i stary adres IP w danych wyjściowych.

Krok 4. Aby ten adres IP był stały, umieść następujące wiersze w pliku /etc/network/interfaces:

# Interfejs sieciowy enp0s3 jest włączony dhcp
auto enp0s3
iface enp0s3 inet dhcp
iface enp0s3 inet statyczne
adres  10.0.2.65/24

Krok 5. Teraz zapisz plik i obniż interfejs, a następnie ponownie wywołaj interfejs, aby zastosować zmiany:

$ sudo ifdown  enpo3
$ sudo ifup  enpo3

Teraz sprawdź łączność interfejsu za pomocą polecenia ping:

$ sudo ping  10.0.2.65

Jeśli wszystko pójdzie dobrze, powinieneś zobaczyć ping z nowego adresu IP.

ii) Zmiana adresu MAC interfejsu.

Krok 1. Uruchom poniższe polecenie, aby wybrać interfejs, dla którego chcesz zmienić adres MAC:

$ pokaż link ip

Pokaże ci wszystkie interfejsy z ich adresem mac, stanem i innymi informacjami.

Krok 2. Zmieńmy adres MAC interfejsu „eth0” i obniżmy go:

Uwaga: Przed kontynuowaniem upewnij się, że modyfikowany interfejs nie powinien być używany not. W przeciwnym razie zerwie połączenie sieciowe.

$ sudo ip link set dev eth0 down

Krok 3. Teraz wprowadź nowy adres MAC, jak poniżej:

$ sudo ip link set dev eth0 address "wprowadź tutaj nowy adres mac."

Krok 4.  Teraz ponownie uruchom interfejs:

$ sudo ip link set dev eth0 up

To wszystko konfiguracja nowego adresu mac; powinieneś zobaczyć nowy adres mac:

$ adres IP

Dane wyjściowe powyższego polecenia powinny pokazać nowy adres mac. Macchangera można również użyć do zmiany adresu mac z wiersza poleceń.

iii) Włącz i wyłącz interfejsy.

Oprócz narzędzi ifup i ifdown, polecenie ifconfig może być również używane do uruchamiania i wyłączania interfejsu.

a) Aby obniżyć interfejs:

$ ifconfig enp0s3 wyłączony

b) Aby wywołać interfejs:

$ ifconfig enp0s3 up

iv) Usuń adres IP z interfejsu sieciowego.

Aby usunąć adres IP z interfejsu sieciowego, użyj poniższego polecenia:

$ sudo ip addr del 'twój adres IP' dev  enp0s3

Zamień „twój adres IP” na swój adres IP, np.sol., następujące polecenie usunie IP 192.168.2.2

$ sudo adres ip del 192.168.2.2/16 deweloperów enp0s3

Jeśli masz wiele adresów IP dla interfejsu, możesz usunąć wszystkie, jak pokazano poniżej:

$ sudo ip addr flush dev enp0s3

v) Ustaw bramę domyślną

Do ustawienia bramy domyślnej można użyć polecenia route lub ip:

$ sudo route dodaj domyślną gw  10.0.2.20

lub

$ sudo ip route dodaj domyślnie przez 10.0.2.20 deweloperów enp0s3

W tym przewodniku pokazano, jak możemy modyfikować i konfigurować różne ustawienia sieciowe w systemie Debian 10 OS. Jeśli podoba Ci się ten przewodnik, podziel się nim z innymi.