Phenquestions
Zainspirowany Babbage
Howard Aiken był absolwentem Harvardu, kiedy wpadł na pomysł urządzenia, które może automatycznie obliczać równania różniczkowe, po napotkaniu trudności w rozwiązywaniu problemów fizyki matematycznej w swoich badaniach.[1] Wyobraził sobie maszynę, która mogłaby przyjąć mnóstwo danych matematycznych i w krótkim czasie generować precyzyjne i wiarygodne wyniki. Po opracowaniu wstępnego projektu zwrócił się do niektórych producentów, ale żaden nie był zainteresowany. Nieskrępowany Aiken badał inne postępy technologiczne, aby ulepszyć swój projekt. W końcu natknął się na demonstrację maszyny analitycznej swojego ojca na Harvardzie, wykonaną 70 lat wcześniej przez Henry'ego Babbage'a. Zauważając podobieństwa między jego projektem a projektem Charlesa Babbage'a, Aiken przestudiował pracę Babbage'a nad silnikiem analitycznym i wykorzystał jego zasady do opracowania nowego projektu koncepcyjnego. Aiken ukończył projekt w 1937 roku i uzyskał wsparcie wydziałów Harvardu, którzy byli pod wrażeniem jego wysiłków. Przedstawił swój projekt kilku producentom. Aiken ostatecznie uzyskał poparcie IBM w 1939 po tym, jak Thomas Watson, ówczesny prezes IBM, uznał to za dobrą reklamę dla firmy i okazję do zaprezentowania talentów firmy.[2]
Automatyczny kalkulator sterowany sekwencją
Budowa maszyny rozpoczęła się w 1939 roku w fabryce IBM w Endicott, NY. Oryginalny projekt składał się z elementów elektromechanicznych, takich jak przełączniki, przekaźniki, wały obrotowe i sprzęgła. Wykorzystano łącznie ponad 750 000 komponentów, 500 mil przewodów i 3 miliony połączeń.[3] Wejście odbywało się przez 24-kanałową dziurkowaną taśmę papierową, dwa czytniki kart i dziurkacz do kart, a dane wyjściowe były drukowane przez dwie wbudowane maszyny do pisania.[4] Ukończone urządzenie zajmowało całe pomieszczenie, ważyło pięć ton i mierzyło 51 stóp długości, 8 stóp wysokości i 2 stopy głębokości. Urządzenie zostało zamknięte w misternej obudowie zaprojektowanej przez projektanta przemysłowego IBM, Normal Bel Geddes. Po pięciu latach i około 300 000 USD później IBM wysłał ogromny kalkulator na Harvard w lutym 1944 r. Urządzenie pierwotnie nosiło nazwę Automatyczny kalkulator sterowany sekwencją (ASCC) przez IBM. Jako największy kalkulator elektromechaniczny w tamtym czasie, ASCC mógł przetwarzać dodawanie lub odejmowanie w 1 sekundę, mnożenie w 6 sekund i dzielenie w 15.3 sekundy. Co więcej, urządzenie mogło obliczyć funkcje logarytmiczne i trygonometryczne w nieco ponad minutę.[5] Ponieważ jest to w zasadzie kalkulator, który może obliczać ogromne operacje matematyczne, urządzenie zostało również nazwane „Kalkulatorem Harvarda”.'[6] Dopiero później, gdy doszło do rozłamu między Aiken i IBM, Aiken zaczął nazywać urządzenie „Harvard Mark I” lub po prostu „Mark I”.'
Pierwsi operatorzy
Mark I był po raz pierwszy obsługiwany przez cywilów z Harvardu pod kierownictwem Roberta Campbella, który przeprowadził serię testów po instalacji urządzenia. W maju 1944 r. Biuro Statków Marynarki Wojennej Stanów Zjednoczonych wysłało swoją załogę do obsługi urządzenia wraz z technikami z Harvardu. W 1946 roku Aiken i Grace Hopper opublikowali instrukcję obsługi maszyny, Instrukcja obsługi kalkulatora z automatyczną sekwencją sterowaną, który dokumentuje fizyczne komponenty maszyny, obsługę, konserwację i instrukcje dotyczące programowania maszyny;. Ze względu na dopracowane i szczegółowe instrukcje, podręcznik stał się również pierwszym podręcznikiem programowania komputerowego. Tabele matematyczne wydrukowane przez Marka I w latach 1946-1950 zostały zestawione w serii książek pt, Roczniki Laboratorium Obliczeniowego.
Gigantyczna pomoc wojskowa
W przeważającej części Mark I był używany do obliczania i drukowania tabel matematycznych, które były używane przez wojsko przy projektowaniu szerokiej gamy sprzętu wojskowego, takiego jak podwodne systemy wykrywania, kamery monitorujące i radary. Mark I był również używany do obliczania funkcji Bessela w jednym z najdłużej realizowanych projektów, które niektórzy określali jako „Bessie.„Ale być może najbardziej znaczącym wkładem w wojsko był Projekt Manhattan, przedsięwzięcie, które stworzyło pierwszą broń nuklearną”. John von Neumann, weteran Projektu Manhattan, prowadził jeden z pierwszych programów na Marku I podczas pracy nad implozją bomb atomowych.
Kontrowersje dotyczące Marka I
Sukces sukcesu Harvard Mark I nie jest oszczędzony od jego kontrowersji. Po wprowadzeniu urządzenia na rynek w 1944 roku, Harvard News Office wydał komunikat prasowy, w którym twierdził, że Aiken jest jedynym wynalazcą urządzenia i lekceważy wysiłki inżynierów IBM. Z ośmiu stron napisano tylko jeden akapit dotyczący wkładu IBM, bez wzmianki o kluczowej roli firmy w konstrukcji i rozwoju maszyny. Co więcej, wydanie zostało wydane bez konsultacji z IBM.[7] Ci głęboko rozwścieczeni Thomas Watson, który osobiście zatwierdził projekt Aikena, niechętnie wziął udział w ceremonii poświęcenia w sierpniu 1944 r. Chociaż później został ułagodzony przez Aikena, wszystkie przyszłe projekty Aikena zostały skonstruowane bez pomocy IBM.
Zostawienie śladu
Harvard Mark I to monumentalny wynalazek w historii informatyki. Mark I ubijał tablice matematyczne przez 16 lat, kończąc swoje ostateczne obliczenia w 1959 r. Po Mark I Aiken opracował jeszcze trzy maszyny tego rodzaju, które nazwał Mark II, Mark III i Mark IV. Podobnie jak w przypadku każdego innego urządzenia, rozwój jego bardziej zaawansowanych następców sprawił, że Mark I stał się technologicznie przestarzały. Obecnie fragmenty oryginalnej maszyny można oglądać w Harvard University Science Center, a niektóre sekcje urządzenia trafiły do IBM i Smithsonian Institute.
Źródła:
[1] Zbiór Historycznych Instrumentów Naukowych. „Komputer Mark I na Uniwersytecie Harvarda” N.re., http://witryny.harward.edu/~chsi/markone/około.html Dostęp 12 paź 2020
[2] Jeremy Norman. „Kluczowe aspekty rozwoju Harvard Mark 1 i jego oprogramowania autorstwa Howarda Aikena i Grace Hopper”, History of Information, N.re., https://www.historiainformacji.com/szczegóły.php?id=624 Dostęp 12 października 2020 r
[3] Wikipedia. „Harvard Mark I”, N.re., https://pl.Wikipedia.org/wiki/Harvard_Mark_I Dostęp 12 października 2020 r
[4] Britannica. „Harvard Mark I” N.re., https://www.Britannica.com/technology/Harvard-Mark-I 12 paź 2020
[5] Wikipedia. „Harvard Mark I”, N.re., https://pl.Wikipedia.org/wiki/Harvard_Mark_I Dostęp 12 października 2020 r
[6] Zbiór Historycznych Instrumentów Naukowych. „Komputer Mark I na Uniwersytecie Harvarda” N.re., http://witryny.harward.edu/~chsi/markone/około.html Dostęp 12 paź 2020
[7] J.ZA.N. Zawietrzny. „Computer Pioneers”, IEEE Computer Society, N.re., https://historia.komputer.org/pionierzy/aiken.html 12 paź 2020
