Phenquestions
Gdybyśmy mieli reprezentować świat dystrybucji Linuksa jako mapę, 10 dystrybucji wymienionych w tym artykule byłoby kontynentami świata, podczas gdy inne dystrybucje byłyby wyspami o różnych rozmiarach. Tak jak nie ma „najlepszego” kontynentu w prawdziwym świecie, tak samo jest w świecie dystrybucji Linuksa.
Każda dystrybucja Linuksa została zaprojektowana z myślą o innym przypadku użycia, a ta sama dystrybucja może być idealna dla jednego użytkownika i bezużyteczna dla innego. Dlatego dystrybucje w tym artykule nie są wymienione w określonej kolejności i są ponumerowane tylko dla wygody.
1. Red Hat Enterprise Linux
Red Hat Enterprise Linux to złoty standard, jeśli chodzi o komercyjne dystrybucje Linuksa. Dostępny dla stacji roboczych, komputerów mainframe, serwerów i superkomputerów, Red Hat Enterprise Linux to wysoce dopracowana dystrybucja, która może zapewnić 99.999% czasu sprawności. Posiada 17 światowych rekordów w branżowych testach porównawczych i stała się najczęściej wdrożoną komercyjną dystrybucją Linuksa w chmurze publicznej dzięki obsłudze tysięcy aplikacji i urządzeń sprzętowych.
Red Hat Enterprise Linux zdaje sobie sprawę, że nawet dystrybucje Linuksa nie są zabezpieczone przed potencjalnie niszczycielskimi cyberatakami, i wdraża zabezpieczenia w cykl życia dystrybucji, stosując ogólnosystemowe zasady bezpieczeństwa, aby aplikacje automatycznie korzystały z odpowiedniego pakietu kryptograficznego i wdrażając predykcyjną usługę analityczną który identyfikuje potencjalne problemy, zanim staną się problemami.
Każdy może wypróbować Red hat Enterprise Linux za darmo przez okres do 30 dni, a wiele różnych wersji tej udanej komercyjnej dystrybucji Linuksa jest dostępnych do kupienia w sklepie Red Hat Store. Na przykład Red Hat Enterprise Linux Workstation zaczyna się od 299 USD, podczas gdy wersja Server zaczyna się od 349 USD $. Fakt, że tak wiele organizacji płaci za Red Hat Enterprise Linux, mimo że istnieje niezliczona ilość innych darmowych alternatyw, świadczy o jego jakości.
2. CentOS
CentOS (Community Enterprise Operating System) to bezpłatna serwerowa dystrybucja Linuksa, która zachowuje kompatybilność ze swoim pierwotnym źródłem, Red Hat Enterprise Linux. Istnieje kilka różnic między CentOS a RHEL. CentOS jest opracowany przez społeczność i nie ma wsparcia na poziomie przedsiębiorstwa. CentOS również pozostaje nieco w tyle za RHEL, ale w segmencie korporacyjnym prawie nigdy nie jest to problem. Warto również wspomnieć, że CentOS nie posiada certyfikowanej ochrony kryptograficznej wymaganej w sieciach rządowych.
Ponieważ CentOS udostępnia oficjalne obrazy dla Amazon, Google i innych platform, nawet nowicjusze Linuksa nie powinni mieć problemów z jego uruchomieniem i uruchomieniem. W rzeczywistości CentOS to fantastyczna dystrybucja dla użytkowników Linuksa, którzy chcieliby nauczyć się administrować serwerami Linux, ponieważ nic nie kosztuje w użyciu i ma wokół siebie kwitnącą społeczność, która stworzyła bogactwo zasobów edukacyjnych, takich jak doskonała Wiki CentOS.
Po zainstalowaniu CentOS na serwerze możesz mieć pewność, że będzie on obsługiwany przez okres do 10 lat z aktualizacjami zabezpieczeń. Taki poziom wsparcia jest praktycznie niespotykany w zewnętrznych dystrybucjach komercyjnych i nic dziwnego, że popularność CentOS stale rośnie nie tylko wśród hobbystów i entuzjastów, ale także wśród profesjonalnych administratorów i organizacji.
3. Debiana
Debian to jedna z najstarszych dystrybucji Linuksa, wydana po raz pierwszy w 1993 roku. Debian jest zaangażowany w wolne oprogramowanie i sformalizował swoje zaangażowanie w dokumencie zwanym Umową Społeczną. Ten dokument stwierdza, że Debian zawsze pozostanie w 100% wolny i odda społeczności wolnego oprogramowania. Umowa Społeczna dobrze służyła Debianowi przez lata, utrzymując jego programistów na właściwej drodze i zapobiegając utracie uwagi projektu.
Istnieją trzy różne gałęzie Debiana, z których każda oferuje inną równowagę stabilności i najnowocześniejszego oprogramowania.
Jak sama nazwa wskazuje, gałąź Unstable przeznaczona jest dla użytkowników, którzy są gotowi poświęcić stabilność, aby uzyskać dostęp do najnowszych wersji aplikacji. Ta gałąź nie jest przeznaczona dla użytkowników korporacyjnych ani nikogo, kto nie chce zaakceptować faktu, że od czasu do czasu coś może się zepsuć.
Po przejściu niektórych testów w gałęzi Unstable pakiety przenoszą się do gałęzi Testing, gdzie pozostają do momentu uznania ich za wystarczająco dojrzałe, aby mogły zostać „zamrożone” i ostatecznie uznane za stabilne. Gałąź Testing jest popularna wśród użytkowników korzystających z Debiana na komputerach stacjonarnych, natomiast gałąź Stabilna jest uważana za odpowiednią głównie dla serwerów.
4. Ubuntu
Ubuntu jest w dużej mierze odpowiedzialny za popularyzację Linuksa jako desktopowego systemu operacyjnego. Jak to często bywa w świecie Linuksa, Ubuntu stoi na barkach giganta, Debiana. Tak, ta dystrybucja Linuksa jest oparta na Debianie i jest kompatybilna z niektórymi jego pakietami. Obie dystrybucje mają również to samo domyślne środowisko graficzne, GNOME 3, nadając im podobny wygląd i działanie.
Oprócz wersji Ubuntu na komputery stacjonarne dostępna jest również wersja dla serwerów, wersja dla urządzeń Internetu rzeczy (IoT) oraz wersja dla chmur publicznych, takich jak Amazon AWS, Microsoft Azure, Google Cloud Platform, Oracle, Rackspace i IBM Cloud. Wszystkie wersje Ubuntu są dostępne za darmo, ale firma stojąca za Ubuntu, Canonical, oferuje opcjonalną płatną obsługę klienta, która zaczyna się już od 25 USD rocznie w przypadku komputerów stacjonarnych, 75 USD rocznie w przypadku maszyn wirtualnych i 225 USD rocznie w przypadku serwerów.
Komputerowa wersja Ubuntu jest dostępna w wielu wersjach, które są unikalnymi konfiguracjami Ubuntu, które są dystrybuowane jako samodzielne dystrybucje Linuksa i współdzielą archiwum pakietów oprogramowania Ubuntu. Na przykład Kubuntu oferuje środowisko KDE Plasma Workspace, Lubuntu to lekki, szybki i nowoczesny smak Ubuntu, używający LXQt jako domyślnego środowiska graficznego, a Ubuntu Studio to smak tworzenia treści multimedialnych w Ubuntu.
5. openSUSE
Dawniej SUSE Linux i SuSE Linux Professional, openSUSE ma na celu stworzenie bogatej w funkcje dystrybucji Linuksa dla administratorów, programistów i użytkowników komputerów stacjonarnych. W przeciwieństwie do dystrybucji opartych na Debianie, openSUSE opiera się na RPM Package Manager, tym samym menedżerze pakietów, którego używa Red Hat i jego krewni. Z punktu widzenia użytkownika końcowego nie ma dużej różnicy między RPM a innymi systemami zarządzania pakietami, a praktycznie wszystkie aplikacje oprogramowania są dostępne jako pakiety RPM.
openSUSE pozwala swoim użytkownikom wybierać między modelem wydawania kroczącego a bardziej tradycyjnym harmonogramem wydawania, oferując dwie wersje dystrybucji: odpowiednio openSUSE Tumbleweed i openSUSE Leap. openSUSE Tumbleweed jest świetny dla użytkowników, którzy lubią bawić się najnowszym oprogramowaniem i nie lubią ponownej instalacji systemu. openSUSE Leap otrzymuje przetestowane aktualizacje zgodnie z ustalonym harmonogramem wydań, co czyni go dobrym wyborem dla użytkowników ceniących stabilność systemu.
Niezależnie od wybranej wersji openSUSE, zawsze uzyskasz dostęp do szerokiego wyboru narzędzi openSUSE, w tym Open Build Service (OBS), openQA, YaST i Kiwi. Te i inne narzędzia sprawiają, że openSUSE jest popularne wśród programistów i administratorów systemu i wyróżniają go spośród innych dystrybucji.
6. Arch Linux
Arch Linux to niezależna dystrybucja Linuksa, która maszeruje w rytm własnego bębna. Prostota jest główną zasadą, którą Arch Linux stara się osiągnąć, a zasada ta jest zawarta w czterech literach, które większość użytkowników Archa zna: KISS (Keep It Simple, Stupid).
Rzeczywiście, Arch Linux zawsze wybiera proste podejście zamiast złożonego. Na przykład większość konfiguracji systemu jest wykonywana z poziomu powłoki poprzez edycję prostych plików tekstowych, a własny menedżer pakietów dystrybucji, Pacman, łączy proste pakiety binarne z łatwym w użyciu systemem budowania pakietów, który umożliwia użytkownikom tworzenie własnych pakietów oprogramowania i podziel się nimi z innymi. Repozytorium użytkowników Arch Linux (AUR) zawiera około 55 000 pakietów, które nie są dostępne w oficjalnych repozytoriach, a co tydzień dodawanych jest ponad 100 pakietów.
Arch Linux nie ma domyślnego środowiska graficznego, przeglądarki internetowej ani odtwarzacza muzyki. Zamiast tego wszyscy użytkownicy zaczynają od podstawowego systemu operacyjnego i dostosowują go do swoich potrzeb i preferencji. Ponieważ cały proces jest szczegółowo opisany na niesamowitej ArchWiki, Arch Linux jest dostępny nawet dla nowicjuszy Linuksa i jest fantastycznym doświadczeniem edukacyjnym.
7. Manjaro
Mimo że ArchWiki sprawia, że Arch Linux jest dostępny dla osób bez wcześniejszego doświadczenia z Linuksem, nie każdy chce spędzać godziny na konfigurowaniu od podstaw systemu operacyjnego dla komputerów stacjonarnych. Dla tych, którzy chcieliby korzystać z zalet Arch Linux, takich jak unikalny menedżer pakietów i nacisk na prostotę, bez wszystkich kłopotów, Manjaro jest najlepszym wyborem. Ta dystrybucja Linuksa jest oparta na Arch Linux i koncentruje się na przyjazności dla użytkownika, dostępności i komputerach stacjonarnych.
Manjaro oferuje ten sam model Rolling Release co Arch Linux i używa tego samego menedżera pakietów co Arch Linux. Główną różnicą jest to, że Manjaro zaczyna od w pełni funkcjonalnego środowiska graficznego z doskonałą obsługą sprzętu, rozsądnymi domyślnymi aplikacjami i dużą kolekcją kodeków multimedialnych, umożliwiając odtwarzanie wszystkiego, od plików MP3 po filmy H265 bez żadnych majsterkowań.
Manjaro ma nawet kilka narzędzi, które mogą sprawić, że użytkownicy Archa zazielenią się z zazdrości, takich jak kreator zmiany jądra. Jego społeczność jest bardzo przyjazna i gościnna, a nowi użytkownicy szybko odkrywają, że mogą zadać dowolne pytanie bez obawy, że zostaną wyśmiewani przez starszych użytkowników.
8. Mennica Linuksa
Pod wieloma względami Linux Mint jest dla Ubuntu tym, czym Manjaro dla Arch Linux. Różnica polega na tym, że Ubuntu jest już jedną z najbardziej przyjaznych dla użytkownika dystrybucji Linuksa na świecie, ale to nie powstrzymało programistów Linux Mint przed uczynieniem go jeszcze bardziej przyjaznym dla użytkownika.
Mówiąc dokładniej, Linux Mint zapewnia pełną gotową obsługę multimediów, włączając w to niektóre zastrzeżone oprogramowanie. Jest również dostarczany w pakiecie z różnymi darmowymi i otwartymi aplikacjami, w tym LibreOffice, Firefox, Thunderbird, HexChat, Pidgin, Transmission, VLC media player i GIMP.
Linux Mint zawiera środowisko graficzne Cinnamon, które jest zaprojektowane tak, aby bardziej przypominało system operacyjny Windows niż GNOME 3, domyślne środowisko graficzne Ubuntu. Istnieje również wersja z pulpitem MATE oraz wersja ze środowiskiem graficznym Xfce. Pulpit MATE jest oparty na GNOME 2, który został wycofany, zapewniając intuicyjne i atrakcyjne środowisko graficzne wykorzystujące tradycyjne metafory dla Linuksa. Xfce to lekkie środowisko graficzne, które działa dobrze nawet na bardzo starych komputerach o ograniczonej mocy obliczeniowej.
9. Fedora
Na swojej stronie Fedora stwierdza, że tworzy innowacyjną, bezpłatną i open source platformę dla sprzętu, chmur i kontenerów, która umożliwia programistom i członkom społeczności tworzenie rozwiązań dostosowanych do ich użytkowników. Ta dostępna dystrybucja Linuksa jest w rzeczywistości pierwotnym źródłem Red Hat Enterprise Linux, dlatego zawiera najnowocześniejsze oprogramowanie i wiodące technologie.
Tak jak Ubuntu ma swoje smaki, Fedora ma swoje zalety. Spin to niestandardowa odmiana Fedory z innym środowiskiem graficznym niż GNOME 3. Istnieją spiny zbudowane przy użyciu pulpitu KDE Plasma, pulpitu Xfce, pulpitu LXQt, pulpitu Cinnamon, pulpitu LXDE i pulpitu SOAS.
Użytkownicy, którzy chcieliby uruchamiać aplikacje na platformie lub w chmurze z systemem operacyjnym serwera Linux z najnowszą technologią open source, mogą pobrać serwer Fedora, który jest wyposażony w nowoczesny pulpit nawigacyjny administratora, zaawansowane zarządzanie tożsamością, DNS, usługi certyfikatów i domenę Windows integracja. Warto również wspomnieć o Fedorze CoreOS (system operacyjny skoncentrowany na kontenerach), Fedorze Silverblue (niezmiennym systemie operacyjnym dla komputerów stacjonarnych) i Fedorze IoT (systemie operacyjnym przeznaczonym dla urządzeń Internetu rzeczy).
10. Gentoo
Gentoo to wyjątkowa dystrybucja Linuksa, ponieważ nie dystrybuuje oprogramowania w pakietach binarnych. Gdy użytkownicy chcą zainstalować aplikację na Gentoo, muszą ją skompilować lokalnie z jej kodu źródłowego. Ta metoda instalacji oprogramowania ma swoje wady i zalety.
Dzięki lokalnemu kompilowaniu oprogramowania z kodu źródłowego można indywidualnie zoptymalizować każdą aplikację dla konkretnego komputera, aby osiągnąć najlepszą możliwą wydajność. Zajmuje to jednak dużo czasu, a wzrost wydajności może być nieznaczny.
Podobnie jak Arch Linux, Gentoo nie ma standardowego wyglądu, ponieważ całe oprogramowanie jest dystrybuowane w oryginalnej formie, a każdy użytkownik jest odpowiedzialny za konfigurację własnego środowiska graficznego. Nowi użytkownicy Gentoo mogą spodziewać się, że przy pierwszej instalacji spędzą od kilku godzin do kilku dni. Chociaż może się to wydawać dużo zmarnowanym czasem, proces ten jest w rzeczywistości wspaniałym doświadczeniem edukacyjnym, które pozwala użytkownikom zapoznać się z częściami systemu Linux, które większość innych dystrybucji ukrywa.
Werdykt
Wejście do wielkiego świata Linuksa może być przytłaczające i zniechęcające ze względu na samą liczbę dostępnych dystrybucji Linuksa. Zamiast przeskakiwać z jednej dystrybucji Linuksa do drugiej, próbując dowiedzieć się, która z nich jest najlepsza, znacznie lepszym pomysłem jest najpierw poznanie ich różnic i unikalnych cech. Po przeczytaniu tego artykułu powinieneś lepiej zrozumieć, co oferuje każda z 10 głównych dystrybucji Linuksa. Niezależnie od tego, z którą dystrybucję ostatecznie się zdecydujesz, pamiętaj, że zawsze możesz ją dostosować do swoich potrzeb i osobistych preferencji.
