Phenquestions
Istnieje wiele sposobów na wykorzystanie zdalnego pulpitu do swoich potrzeb. W tym artykule dowiesz się, jak skonfigurować zdalny pulpit w systemie Linux.
Pulpit zdalny w systemie Linux
Istnieje kilka różnych sposobów konfiguracji zdalnego pulpitu w systemie Linux. Jeśli chodzi o CLI, SSH jest prawdopodobnie najlepszą metodą do tego celu. Jeśli szukasz zdalnego pulpitu GUI, dostępnych jest wiele innych opcji. W tym artykule omówimy niektóre z najpopularniejszych sposobów korzystania ze zdalnego pulpitu w systemie Linux.
W zależności od dystrybucji niektóre funkcje lub cechy każdego z narzędzi mogą się różnić. W tym artykule będę używał Ubuntu.
TeamViewer
Wśród wszystkich dostępnych narzędzi do zdalnego pulpitu TeamViewer jest jednym z najlepszych. Jest to model freemium, co oznacza, że możesz korzystać z wersji podstawowej za darmo i płacić za większe możliwości i dostęp do oprogramowania. Aby umożliwić zdalne połączenie, oba urządzenia muszą mieć zainstalowany TeamViewer.
TeamViewer to wieloplatformowe narzędzie dostępne dla systemów Windows, Linux, macOS i innych systemów operacyjnych. Aby zainstalować w systemie Linux, pobierz odpowiedni pakiet Linux dla swojego systemu. Pobierz TeamViewer tutaj.
W moim przypadku, ponieważ używam Ubuntu, złapałem pakiet DEB. Jeśli używasz openSUSE, RHEL, CentOS lub Fedory, musisz pobrać pakiet RPM.
Aby zainstalować pakiet DEB na Ubuntu, uruchom następujące polecenie w terminalu.
$ sudo apt install ./Teamviewer_15.7.6_amd64.deb
Aby zainstalować pakiet RPM w openSUSE lub SUSE Linux, uruchom następujące polecenie.
$ zainstaluj sudo zypper ./przeglądarka.x86_64.obr/minAby zainstalować pakiet RPM na RHEL lub CentOS, uruchom następujące polecenie.
$ sudo mniam zainstaluj ./przeglądarka.x86_64.obr/minAby zainstalować pakiet RPM w Fedorze, uruchom następujące polecenie.
$ sudo dnf localinstall teamviewer.x86_64.obr/minJeśli używasz Arch Linux lub Arch-derivative, możesz pobrać TeamViewer z AUR tutaj.
Po zakończeniu instalacji uruchom aplikację.
Zaakceptuj umowę licencyjną.
TeamViewer jest teraz gotowy do skonfigurowania połączenia ze zdalnym pulpitem. Identyfikator i hasło będą wymagane, aby ktoś inny mógł połączyć się z systemem. Pamiętaj, że są to losowe i tymczasowe. Możliwe jest skonfigurowanie niestandardowych poświadczeń i stałych loginów. Musisz jednak mieć konto TeamViewer. Na razie skonfigurujemy podstawowe połączenie z pulpitem zdalnym TeamViewer.
Wprowadź identyfikator partnera zdalnego pulpitu i kliknij „Połącz.”
TeamViewer poprosi o hasło do zdalnego pulpitu.
Voila! Pulpit zdalny został pomyślnie skonfigurowany!
Remmina
Remmina to darmowy klient zdalnego pulpitu typu open source. Podobnie jak TeamViewer, Remmina jest dostępna na wszystkich głównych platformach. Remmina obsługuje różne protokoły sieci pulpitu zdalnego, w tym VNC, SSH, RDP, NX i XDMCP.
W przeciwieństwie do TeamViewer, Remmina nie ma ograniczeń co do jego użytkowania. Remmina może być używana zarówno do zadań osobistych, jak i profesjonalnych (administrator systemu, serwer i inne). To sprawia, że Remmina jest niezwykle dochodowa zarówno dla zwykłych, jak i profesjonalnych użytkowników.
Pamiętaj, że Remmina to tylko klient, który może łączyć się ze wszystkimi twoimi zdalnymi pulpitami za pomocą obsługiwanych protokołów. Pulpity zdalne muszą być skonfigurowane z serwerem pulpitu zdalnego (serwer VNC, SSH, serwer NoMachine itp.).) wcześniej, aby Remmina miała do nich dostęp.
Istnieje kilka sposobów na zainstalowanie Remmina. W zależności od dystrybucji metoda będzie się różnić. Sprawdź oficjalny przewodnik instalacji Remmina tutaj.
W tej sekcji omówimy, jak zainstalować Remmina snap i flatpak. Są to uniwersalne pakiety dla Linuksa, więc możesz cieszyć się nimi w dowolnej dystrybucji, którą używasz.
Aby zainstalować Remmina snap, uruchom następujące polecenie. Zauważ, że musisz już mieć Snappy (menedżer pakietów snap) zainstalowany w swoim systemie your.
$ sudo snap install remmina
Aby zainstalować Remmina flatpak, uruchom następujące polecenie. Podobnie jak w przypadku snapu, najpierw musisz zainstalować menedżera pakietów snap.
$ sudo flatpak zainstaluj flathub org.remmina.Remmina
Po zakończeniu instalacji uruchom narzędzie.
Łączę się ze zdalnym systemem Ubuntu, który został już skonfigurowany z serwerem VNC. Aby połączyć się ze zdalnym pulpitem, kliknij prawym przyciskiem myszy i wybierz „Połącz.”
Brak maszyny
TeamViewer to potężne, łatwe w użyciu oprogramowanie do zdalnego pulpitu, ale ma swoją cenę dla zaawansowanych użytkowników. W przypadku Remminy jest to darmowe, ale musisz przejść przez konfigurację VNC na docelowej maszynie. Gdyby tylko istniało rozwiązanie, które byłoby potężne, łatwe w użyciu i bezpłatne?!
NoMachine to takie rozwiązanie do zdalnego pulpitu. Jego funkcje mogą być na równi z TeamViewer, a jednocześnie są bezpłatne. Może to brzmieć nieco podejrzanie dla osób dbających o prywatność. Być może zastanawiasz się, w jaki sposób NoMachine otrzymuje pieniądze, których potrzebuje, aby się utrzymać?? Według NoMachine ich źródłem dochodu jest sprzedaż oprogramowania firmom. NoMachine nie gromadzi żadnych danych osobowych ani nie wykorzystuje AdWare do generowania przychodów.
NoMachine to wieloplatformowe narzędzie dostępne dla systemów Windows, Linux i macOS. W przypadku Linuksa NoMachine jest dostępny w pakietach DEB (dla Debiana, Ubuntu i pochodnych) i RPM (Fedora, SUSE, RHEL, CentOS i pochodne). Jeśli używasz Arch Linux (lub pochodnych), sprawdź NoMachine na AUR tutaj.
Pobierz NoMachine tutaj.
Aby zainstalować pakiet DEB na Debianie, Ubuntu i pochodnych, uruchom następujące polecenie.
$ sudo apt install ./nomaszyna_6.11.2_1_amd64.deb
Aby zainstalować pakiet RPM na openSUSE, SUSE Linux i pochodnych, uruchom następujące polecenie.
$ zainstaluj sudo zypper ./nomaszyna_6.11.2_1_x86_64.obr/minAby zainstalować pakiet RPM w Fedorze (przy użyciu dnf), uruchom następujące polecenie.
$ sudo dnf localinstall nomachine_6.11.2_1_x86_64.obr/minAby zainstalować pakiet RPM na CentOS, RHEL i pochodnych, uruchom następujące polecenie.
$ sudo mniam zainstaluj ./nomaszyna_6.11.2_1_x86_64.obr/minIstnieją dwie części NoMachine: serwer NoMachine i klient NoMachine. Serwer będzie odpowiedzialny za umożliwienie innym klientom NoMachine połączenia z systemem. Klient będzie używany do łączenia i używania tych zdalnych pulpitów.
Najpierw sprawdzimy serwer NoMachine. Uruchom serwer NoMachine.
Pojawi się okno statusu serwera NoMachine. Istnieją 4 zakładki. Pierwszy z nich to „Stan serwera.” Tutaj możesz zobaczyć adres IP serwera. Istnieją również opcje zatrzymywania, ponownego uruchamiania i wyłączania serwera.
Następnie sprawdzimy zakładkę „Preferencje serwera”. Tutaj możesz skonfigurować zachowanie serwera.
Następnie sprawdzimy klienta NoMachine. Ten klient będzie używany do łączenia się ze zdalnym pulpitem NoMachine.
Aby dodać połączenie z pulpitem zdalnym, kliknij przycisk „Nowy”.
NoMachine rozpocznie proces tworzenia nowego połączenia. Najpierw wybierz protokół. Dostępne są dwa protokoły: NX i SSH. Zaleca się używanie NX do zdalnego pulpitu GUI.
Wprowadź adres IP i port serwera NoMachine.
Następnym krokiem jest metoda uwierzytelniania. Przez większość czasu będzie to „Hasło.”
NoMachine zapyta, czy chcesz skonfigurować konkretny serwer proxy dla połączenia. Jeśli nie ma serwera proxy, który chcesz ustawić, wybierz „Nie używaj serwera proxy.”
Nadaj połączeniu nazwę. Nazwa powinna być czymś, co pozwoli łatwo rozpoznać system.
Połączenie jest ustawione! Kliknij prawym przyciskiem myszy i wybierz „Rozpocznij połączenie”, aby połączyć się ze zdalnym pulpitem.
Wprowadź nazwę użytkownika i hasło do zdalnego pulpitu.
Po podłączeniu NoMachine pokaże kilka szybkich wskazówek i wskazówek dotyczących korzystania z oprogramowania.
Voila! Ciesz się zdalnym pulpitem!
Pamiętaj, że Remmina jest również kompatybilna z serwerem NoMachine.
Wniosek
W zależności od obciążenia pracą wybierz odpowiednie rozwiązanie dla swoich potrzeb. Wszystkie wymienione tutaj pakiety oprogramowania do zdalnego pulpitu dotyczą zdalnego pulpitu GUI G. Jeśli chcesz uzyskać dostęp tylko z wiersza poleceń, najlepszą opcją jest SSH. Sprawdź, jak skonfigurować i używać SSH w systemie Linux tutaj. Część samouczka jest specyficzna dla Ubuntu, ale reszta ma zastosowanie do każdej dystrybucji.
Cieszyć się!
