Phenquestions
Przyzwyczajenie jest wrogiem zmian. Jeśli korzystasz z Linuksa od jakiegoś czasu, być może przyzwyczaiłeś się do oferowanej przez niego dystrybucji. Jeśli Twoja sytuacja i możliwości obliczeniowe wymagają zmiany, powinieneś to przemyśleć. Jeśli nie, możesz rozważyć naukę nowego systemu na korzyść lęku. Wiedza jest bardzo lekkim ciężarem do udźwignięcia.
Krótkie Gentoo
System Gentoo jest skierowany do bardziej doświadczonych użytkowników, jako taki jest niewygodny na początek. Na przykład twój instalator jest tylko z wiersza poleceń, co oznacza, że musisz skompilować oprogramowanie, więc zainstalowałeś. Są jednak od tego wyjątki.
Wybierając Gentoo, musisz być przygotowany na linię poleceń. Poza tym nie potrzebujesz również domyślnego pulpitu. Jeśli chcesz trochę większej wygody, użyj pochodnej. Porównanie instrumentów pochodnych znajdziesz w tym artykule.
Chociaż korzystanie z instalatora wiersza poleceń wydaje się niewygodne, jest to korzystne, gdy się do niego przyzwyczaisz. W szczególności menedżer pakietów wiersza poleceń Gentoo ma zaskakującą liczbę funkcji, w tym aktualności! Dzięki temu możesz przeczytać najnowsze wiadomości o Gentoo z wiersza poleceń.
Jeśli masz problem ze znalezieniem swojej aplikacji, możesz dodać obsługę Flatpak z pakietem. Jeśli chcesz używać AppImage, potrzebujesz wymaganej biblioteki libfuse, którą Gentoo dostarcza jako sys-fs/fuse.
Krótkie Ubuntu
Ubuntu to dopracowana wersja Debiana. Dołączone pakiety pomogą Ci łatwiej znaleźć instrumenty pochodne. To najpopularniejsza dystrybucja dostarczana przez Canonical. Kiedy masz do czynienia z Linuksem, zawsze znajdziesz odniesienia do Ubuntu.
Gdy wybierzesz Ubuntu, otrzymasz świetny graficzny instalator. Zanim zaczniesz, pamiętaj, aby wybrać swoje ulubione środowisko graficzne. Domyślnie jest to GNOME, jeśli chcesz KDE, musisz wybrać Kubuntu. Jeśli masz inne preferencje, dostępnych jest wiele gotowych ustawień. Jeśli zaczniesz od złego, skończysz z wieloma niepotrzebnymi pakietami.
Dodawanie oprogramowania można wykonać na wiele sposobów. Standard to oczywiście ich własne repozytoria, które wykorzystują pliki w formacie Debiana. Po drugie, wybrali również i zaprojektowali snap jako drugorzędne domyślne ustawienie. Poza tym możesz również użyć Flatpak i AppImage.
Podstawowe różnice w filozofii
Ubuntu używa menedżera pakietów Debiana, przeznaczonego głównie do pakietów binarnych. Chociaż kod źródłowy jest dostępny dla większości pakietów, przyspiesza to instalację. Ponadto przeskakiwanie między menedżerami pulpitu jest mniej ryzykowne. Celem Gentoo jest dostarczenie kodu źródłowego i pozwolenie instalatorowi na skompilowanie go dla platformy, której używasz lub planujesz używać. Gentoo próbuje, i zwykle mu się to udaje, stworzyć system, który jest ekstremalnie zoptymalizowany pod kątem konkretnego systemu, którego używasz. Jeśli chcesz, możesz wybrać konkretny model procesora. Dzięki zmiennej USE możesz zmusić plik binarny do obsługi tylko określonego pulpitu. Poza tym możesz skompilować każdy pakiet i zainstalować go na obu systemach. Niemniej jednak ta filozofia prowadzi do bardzo odmiennych zachowań domyślnych. Doprowadziło to do wielu wojen płomieni.
Różnice w pakiecie
Pakiety w Gentoo zawierają linki do źródeł i rzadko zawierają kod źródłowy. Większość systemu pakietów pomaga ustawić opcje kompilacji i obsłużyć łatki.
Natomiast pakiety w Ubuntu zawierają cały kod binarny lub źródłowy. Zależności są kontrolowane przez oba systemy, chociaż w Gentoo możesz użyć parametrów zwanych slotami, aby zainstalować kilka wersji. W Ubuntu musisz przejść przez obręcze, aby uzyskać kilka wersji, jednak z aplikacjami możesz użyć AppImage.
Różnice w użytkowaniu i instalacji
Głównym celem Gentoo jest optymalizacja systemu w każdej instalacji. Jak wspomniano wcześniej, prowadzi to do długiej i często powolnej procedury instalacyjnej. Zwolennicy twierdzą, że doprowadzi to do szybszego i bardziej stabilnego systemu. Jest to prawdopodobnie prawda, o ile poświęcasz czas na wykonanie pracy podczas instalacji. W przypadku małych systemów dobrym pomysłem jest uruchomienie instalacji za pomocą kompilatora rozproszonego, takiego jak distcc. Przyspieszy to kompilację, jednocześnie prowadząc do bardziej zoptymalizowanego systemu. Dla wielu użytkowników jest to uciążliwe. Niemniej jednak w obu przypadkach masz specjalne dystrybucje i procedury dla popularnego Raspberry Pi. Obejmuje to zoptymalizowany plik Stage3, który jest podstawowym systemem, który można uruchomić na systemach docelowych. Procedura jest tutaj, pokazuje, jak pobrać obraz i Stage3. Ponadto otrzymasz krótkie wprowadzenie do kompilacji skrośnej przy użyciu pakietu Gentoo 'sys-devel/crossdev'. Ten pakiet obsługuje Armv6, więc możesz zainstalować na oryginale i, co najważniejsze, Pi Zero W.
W przypadku Ubuntu możesz wybrać i zainstalować obrazy z ich strony internetowej. Są to gotowe systemy, które mają być wybranymi przez Ciebie serwerami lub komputerami stacjonarnymi. Możesz także użyć pakietów źródłowych i skompilować rzecz, która jest mniej skomplikowana w porównaniu z Gentoo.
W przypadku większych systemów, takich jak laptop, musisz mierzyć wydajność lub mieć wyjątkowe wymagania, aby uzyskać znaczącą różnicę. Wielu miłośników Gentoo wybiera odpowiednią pochodną i trzyma się tego. Kiedy czują, że potrzebują poprawy, ponownie kompilują odpowiednie części systemu.
Kto jest zwycięzcą?
To bardzo subiektywne pytanie. Odpowiedź może się różnić dla tego samego użytkownika w różnych okolicznościach. Ubuntu wygrywa łatwym startem, kilkoma pakietami i wygodą. Gentoo ma tę przewagę, że staje się najbardziej pod względem wydajności, tak jak ich celem jest. Musisz wybrać, jakie są Twoje priorytety i iść na to. Najważniejszą rzeczą, którą musisz wziąć pod uwagę, jest dystrybucja, która odpowiada Twoim potrzebom dla Twojego systemu. Wiele razy Gentoo wygra, ale tylko wtedy, gdy włożysz w to wysiłek z właściwych powodów.
Wniosek
Dla wielu użytkowników wybór Gentoo to ogromny skok. Skok, którego nigdy nie podejmują, ale może być poważnym błędem, jeśli masz ważne powody, aby korzystać z komputera lub systemu komputerów.
